Weeralarm

Ondanks het afgegeven weeralarm moest ik op gezag van onze chef samen mijn collega Ingrid naar een geplande opleiding in het oosten des lands. Al 's morgens heel vroeg werd ik door Ingrid met haar auto thuis opgehaald en gingen op weg toen de omstandigheden nog goed waren. Gehinderd door de dagelijkse files kwamen we na bijna 3 uur rijden op de plaats van bestemming aan. Daar bleken een aantal cursisten afgezegd te hebben. Doordat we maar met weinigen waren, kregen we genoeg aandacht, zodat de tijd voorbij vloog. In de loop van de cursusdag zagen we in de pauzes de sneeuw gestaag naar beneden dwarrelen en werd het landschap langzaam onder een witte deken gelegd. Na het uitreiken van de certificaten mochten we om half vijf naar huis. De auto had gelukkig in een overdekte parkeerplaats gestaan en hoefden we de auto niet uit te graven. Voorzichtig gingen we op weg. Stapvoets reden we het complex af. De weg was nauwelijks te onderscheiden van het trottoir. We hoopten dat het op de snelweg goed te rijden was. Maar dat was nog meer dan 20 km voordat we daar zouden arriveren. Er zat niets anders op. Af en toe kwamen we door een dorpje, terwijl de weg door het landschap slingerde. Het begon nu weer te sneeuwen en de schemer was net ingevallen. Al snel was het donker en de lichten van de auto reflecteerden tegen de sneeuw. Het begon steeds harder te sneeuwen en de snelheid werd nu ook beperkt tot nog geen 15 km per uur. Plotseling klonk een angstvallig gekraak; met een schok kwam de auto tot stilstand en de motor sloeg af. Ingrid slaakte geschrokken een kreetje. Blijkbaar waren we van de weg geraakt en in een dichtgesneeuwde greppel gereden. Ingrid startte opnieuw en probeerde terug uit te rijden, maar hoe ze ook probeerde, er kwam geen beweging in het voertuig. De banden slipten over de sneeuw en kregen geen grip. Ik ging de auto uit en zag wel, dat we er zonder hulp niet uit konden komen. Half ondergesneeuwd stapte ik weer in. Ik pakte mijn mobiel en belde 112. Ik legde onze situatie uit en men zou naar ons toekomen. Na enige minuten werd tegen de raam getikt en Ingrid keek in het gezicht van een jonge agent.

"Goede avond mevrouw, meneer", zei hij beleefd, toen Ingrid het raampje naar beneden schoof. "Dat ziet er niet uit, dat we u snel eruit kunnen krijgen. De meeste takelwagens zijn al onderweg. Het enige wat ik kan doen is u adviseren in het dorpshotel te overnachten". Ingrid keek me vragend aan en ik kon niet meer zeggen, dat het wellicht het enige was, wat we konden doen. De agent pakte zijn telefoon en had een gesprek met de centrale. "Ik heb toestemming om u er af te zetten. Pak u spullen maar en stapt u maar bij mij in".

Aldus deden we en na een kwartier stonden we bij de receptie van wat een dorpsherberg bleek te zijn. Daar kregen we de volgende tegenvaller te horen: er was geen plaats meer. De overigens alleraardigste herbergier overlegde met zijn vrouw en boden ons de reserve kamer aan, waar normaal in het hoogseizoen de hulp logeerde. Er was echter slechts één eenpersoons bed en een klein bankje. Ik keek Ingrid aan en ze zei meteen: "Ik geloof niet dat we anders kunnen; ik kan wel op het bankje slapen".
"Geen sprake van", zei ik, "jij gaat in het bed". En tegen de herbergier: "kunnen we hier ook eten?"
"Natuurlijk", sprak hij en zijn vrouw voegde er aan toe: "we hebben ook wat noodpakketjes toiletartikelen. Ik zal alles klaar gaan maken. Gaat u ondertussen rustig eten". Voordat we gingen eten belden we allebei met ons thuisfront om ze op de hoogte te brengen. Toen dat gebeurd was gingen we naar het eetgedeelte.

Het menu was beperkt, maar de maaltijd die we uitgekozen hadden smaakte ons beiden uitzonderlijk goed. Na het eten kwam de vrouw ons halen om ons de kamer te laten zien. De kamer was inderdaad klein, maar had een eigen badkamertje met toilet. Op het bankje lagen wat dekens en een kussen. Het enige nadeel was, dat het er kil was. Ik opperde nog maar een extra slaapmutsje te gaan pakken. Na een paar alcoholische versnaperingen werd het tijd om naar bed te gaan. Ik opende de deur en deed het licht aan. Ik liet Ingrid voor gaan en sloot de deur achter me. Onwennig met de situatie keken we elkaar aan. "Ga jij maar eerst naar de badkamer, dan maak ik mijn bankje op", stelde ik voor. "Dan ga ik na jou". Ingrid stemde in en liep de badkamer in. Ik maakte mijn slaapplaats in orde. Toen Ingrid uit de slaapkamer kwam ging ik de badkamer in, poetste mijn tanden en maakte een plas. Toen ik de kamer weer in kwam, lag Ingrid er al in en ik begon me uit te kleden. Met alleen mijn boxer nog aan gleed ik onder de koude dekens. Ik bibberde.

"Heb jij het ook zo koud?", vroeg Ingrid.
"Je zou het zo denken", klappertandde ik, "meestal duurt het niet lang of alles wordt warm".
"Ik lig er anders al wat langer in, maar ik kan niet zeggen, dat het al warmer wordt", mopperde Ingrid.
"Tja, thuis kruipen we altijd tegen elkaar aan", zei ik verlangend naar het warme lichaam van mijn vrouw.
"Gerard?"
"Ja, Ingrid"
"Vind je het erg om hier bij mij te komen liggen?"
"Jee, Ingrid, dat is nogal wat. We zijn geen van beide single".
"Er hoeft toch niets te gebeuren?"
"Nee, dat is zo. "Okay, dan neem ik mijn dekens mee, dan hebben we dubbelop".
Ik stapte van mijn bank af, nam de dekens op en spreidde die over het bed heen. Daarna schoof ik onder de dekens. Het was nog even koud. Ik voelde dat Ingrid haar topje wat ze onder haar blouse had gedragen, nog aan had. Op zoek naar elkaars warmte schoven steeds dichter tegen elkaar aan, totdat we lepeltje-lepeltje lagen, Ingrid tegen mijn rug. Geleidelijk aan kregen we het warmer. Voorzichtig probeerde Ingrid haar koude voeten te warmen aan de mijne. Ik klemde haar voeten tussen mijn benen, zodat ze beter contact kreeg met mijn inmiddels warm geworden benen. Geleidelijk aan werd de warmte behaaglijk
"Welterusten, Gerard".
"Welterusten".

Na een paar minuten voelde ik, dat Ingrid een arm om me heen sloeg; ze moest in slaap gevallen zijn. Net op dat moment had ik de behoefte om om te draaien, maar bleef daardoor nog even liggen. Toch wilde ik me omdraaien. Ik duwde haar slappe arm terug en draaide me om. Ingrid draaide met me mee. Ik schoof dicht tegen haar aan en kwam met mijn hoofd zowat in haar nek te liggen. Ik snoof de geur van haar parfum op. Deze prikkeling en haar warme lichaam maakte dat ik een erectie begon te krijgen. Ik wilde niet dat Ingrid dit zou merken en trok mijn bekken een beetje terug. Daarop schoof Ingrid meteen haar kont naar achteren om het contact te blijven houden. Ik voelde me enigszins ongemakkelijk. Dat gevoel werd nog versterkt, toen ik even later Ingrids hand naar achteren voelde gaan en over mijn kruis begon te strelen. Tot mijn verbazing pakte ze mijn hand en bracht die naar haar borst. Ik voelde de tepel hard worden in mijn handpalm door de dunne stof van haar topje. Tegelijk begon haar kontje over mijn stijve pik te wrijven. Ik werd er bloedgeil van. Als van nature begon ik ook in het ritme neukbewegingen te maken. Ingrid zuchtte. Ik streelde haar ene borst en kneep er af en toe in. Ze reageerde door haar kont steviger tegen mijn lul te duwen. Ik kreeg een drang om haar te neuken. Ik haalde mijn hand van haar borst, gleed over haar heup en probeerde mijn hand tussen haar benen te wringen. De weerstand verdween snel: ze haalde haar benen van elkaar, zodat ik de ruimte kreeg om mijn zoektocht succesvol te maken. Met mijn middelvinger gleed ik onder het dunste stukje van haar string. Ik streelde daarbij haar anus, waarop ze met gekreund reageerde. Ik ging een stukje verder en mijn vinger belandde bij haar schaamlippen, waar ik in het midden een spoor van vocht voelde. Voorzichtig drukte ik de vinger naar binnen en ging er heen en weer. Met mijn duim probeerde ik een knobbeltje te vinden. Plotseling schoot een hand van haar naar haar kruis, legde die op mijn hand en drukte die op haar kut. Ik voelde nu duidelijk haar klit. Ze begon mijn hand over haar kruis te wrijven. Op dat moment wilde ik alleen nog maar neuken en duwde met mijn vrije hand de boxer naar beneden om mijn lul te bevrijden. Ik bracht mijn eikel naar haar opening en voelde onze handen over de gevoelige top van mijn pik gaan. Ik trok mijn hand terug en drukte mijn paal tegen de ingang van haar genotsgrot. Ik moest een paar keer drukken en langzaam kwam ik dieper in haar, om er tenslotte tot aan mijn ballen in te gaan. Ingrid kreunde weer en begon sneller over haar klitje te wrijven, haar bekken meedeinend op het tempo van mijn stoten. Plots kneep ze haar benen bijeen en hield haar adem in en perste er een orgasme uit, daar gepaard ging met schokken van haar bekken. Het voelde zo geil aan, dat ook ik een hoogtepunt voelde aankomen. Ik voelde het zaad mijn pik schieten om diep in haar met een drietal golven geloosd te worden. Opnieuw kneep Ingrid haar benen bijeen als wilde ze er elke druppel uitpersen. Geleidelijk aan kwam haar ademhaling op rust. Het bloed uit mijn pik begon ook weer terug te stromen in mijn lichaam en mijn slappe lul gleed langzaam uit haar gladde kut. Ik viel in slaap.

Een poos later schoot ik wakker en voelde mijn boxer nog over mijn bovenbenen zitten. Ik trok hem verderop en het lukte me niet meer in slaap te komen. Ik keek op mijn horloge en zak dat het half zes was. Ik ben er uitgegaan en naar de badkamer gegaan om me te scheren en te wassen. Toen ik boven de wastafel hing, snoof ik de geur op, die van mijn lul opsteeg. Ik werd er weer geil van kreeg een erectie. Die nam ik mee onder de douche en masturbeerde, terwijl ik aan mijn nachtelijk avontuur dacht.

Toen ik uit de badkamer was, maakte ik Ingrid wakker en zei dat ik beneden op haar zou wachten. Ik had de eerste kop koffie op, toen Ingrid naar beneden kwam aan bij me aan tafel aanschoof.
"Goedemorgen, Gerard"'.
"Goedemorgen Ingrid, nog goed geslapen?".
"Ja, ik was vrijwel meteen in slaap gevallen, toen je bij me kwam liggen. Ik droomde dat ik gewoon thuis was en Harrie tegen me aanvoelde. Ik droomde van hem. Het was zo levensecht ... ... ..."